‘Onze grootste angst is dat we onmetelijk krachtig zijn’
Onze grootste of diepste angst (Our deepest fear) is een wereldberoemd gedicht van bestsellerauteur, politiek activist en spiritueel leider Marianne Williamson. En heel wat jaren terug volgde ik een leiderschapsprogramma dat we met een intensieve week afsloten in Vilnius (Litouwen). Met dit gedicht, dat gaat over vrij zijn van angst.
Lachend grapten de cursisten na het bespreken van dit gedicht naar elkaar: ‘Shinen! Iedereen gaat shinen!’ Ik kan me dat moment nog goed voor de geest halen. Net als de opluchting na een week vol leren en confrontaties. Het gedicht raakte daarna in de vergetelheid.
De laatste tijd komt het gedicht weer boven water. En die tekst wil ik graag met jou delen. Dat doe ik in de oorspronkelijke Engelse taal. Diverse vertalingen van de tekst vind je online. En zoals dat gaat met vertalingen: geen één vertaling is hetzelfde.
Angst
‘Our deepest fear is not that we are inadequate. Our deepest fear is that we are powerful beyond measure. It is our light, not our darkness that most frightens us. We ask ourselves, Who am I to be brilliant, gorgeous, talented, fabulous? Actually, who are you not to be? You are a child of God. Your playing small does not serve the world. There is nothing enlightened about shrinking so that other people won’t feel insecure around you. We are all meant to shine, as children do. We were born to make manifest the glory of God that is within us. It’s not just in some of us; it’s in everyone. And as we let our own light shine, we unconsciously give other people permission to do the same. As we are liberated from our own fear, our presence automatically liberates others.’
Laten we stralen
Onze diepste angst komt jaren later meer of anders binnen bij mij. Toen vond ik het gewoon een mooi gedicht. En ik dacht heel simpel: we shinen toch al? Nu denk ik: laten we stralen met z’n allen, zoals kinderen dat van nature doen. Ik ben goed op weg. Jij ook?
Het gedicht eindigt met de zin: ‘As we are liberated from our own fear, our presence automatically liberates others.’ Vrij vertaald als: ‘Wanneer we bevrijd zijn van onze eigen angst, zal alleen al onze aanwezigheid anderen bevrijden.’
Is dat niet prachtig?
Kijk voor meer info over de auteur op de site van Marianne Williamson.
Gerelateerde Berichten
‘Onze grootste angst is dat we onmetelijk krachtig zijn’
Onze grootste of diepste angst (Our deepest fear) is een wereldberoemd gedicht van bestsellerauteur, politiek activist en spiritueel leider Marianne Williamson. En heel wat jaren terug volgde ik een leiderschapsprogramma dat we met een intensieve week afsloten in Vilnius (Litouwen). Met dit gedicht, dat gaat over vrij zijn van angst.
Lachend grapten de cursisten na het bespreken van dit gedicht naar elkaar: ‘Shinen! Iedereen gaat shinen!’ Ik kan me dat moment nog goed voor de geest halen. Net als de opluchting na een week vol leren en confrontaties. Het gedicht raakte daarna in de vergetelheid.
De laatste tijd komt het gedicht weer boven water. En die tekst wil ik graag met jou delen. Dat doe ik in de oorspronkelijke Engelse taal. Diverse vertalingen van de tekst vind je online. En zoals dat gaat met vertalingen: geen één vertaling is hetzelfde.
Angst
‘Our deepest fear is not that we are inadequate. Our deepest fear is that we are powerful beyond measure. It is our light, not our darkness that most frightens us. We ask ourselves, Who am I to be brilliant, gorgeous, talented, fabulous? Actually, who are you not to be? You are a child of God. Your playing small does not serve the world. There is nothing enlightened about shrinking so that other people won’t feel insecure around you. We are all meant to shine, as children do. We were born to make manifest the glory of God that is within us. It’s not just in some of us; it’s in everyone. And as we let our own light shine, we unconsciously give other people permission to do the same. As we are liberated from our own fear, our presence automatically liberates others.’
Laten we stralen
Onze diepste angst komt jaren later meer of anders binnen bij mij. Toen vond ik het gewoon een mooi gedicht. En ik dacht heel simpel: we shinen toch al? Nu denk ik: laten we stralen met z’n allen, zoals kinderen dat van nature doen. Ik ben goed op weg. Jij ook?
Het gedicht eindigt met de zin: ‘As we are liberated from our own fear, our presence automatically liberates others.’ Vrij vertaald als: ‘Wanneer we bevrijd zijn van onze eigen angst, zal alleen al onze aanwezigheid anderen bevrijden.’
Is dat niet prachtig?
Kijk voor meer info over de auteur op de site van Marianne Williamson.
Gerelateerde Berichten