Voor het eerst in mijn leven haal ik deadlines niet. Dat zeg ik even gechargeerd. Natuurlijk stelde ik weleens deadlines uit of verplaatste ik die. Dit keer mis ik mijn eigen deadlines voor vrijheidsvinder. Is dat erg? Tja, sjiek vind ik het niet, maar ik neem het er even van. En wie ligt er wakker van? Relativeren is een groot goed. Diegene die de site vrijheidsvinder.nl lanceerde – ik dus – leeft er ook even naar.

Tot livegang site: altijd deadlines

Even in een notendop. Ik werk sinds twee jaar voor mezelf. Al die tijd, en daarvoor ook trouwens, heb ik niet stilgezeten. Het eerste jaar als zelfstandige werkte ik héél véél uren. Vaste interim-uren en daarnaast deed ik ook een aantal opdrachten. Vanaf februari dit jaar nam ik minder interim-uren aan (van 32 naar 8 uur) om te werken aan mijn vrijheidsvinder-plannen. In drie maanden tijd bouwde ik – met veel hulp – de site, schreef ik artikelen en ontwikkelde Lucy & Claire met mij de huisstijl. De eerste week van mei was het zover: de lancering van de site. Elke dag vierde ik een feestje. Mijn plan was gelukt!

En toen: na de livegang

Het plan was om na livegang iedere week nieuwe content te plaatsen. De planning hiervoor had ik begin dit jaar gereed. Ik was trots op mijzelf dat ik de lat niet te hoog legde. Eens per week moet haalbaar zijn.

Intussen weet ik wat het is om een blogplatform te lanceren. Het is onwijs leuk maar ook: wat een werk! Naast het bouwen van de site, de huisstijl en het schrijven komt er ook marketing bij kijken. Zo ben ik Pinterest aan het ontdekken en me op Instagram aan het bewegen. LinkedIn, Twitter en Facebook houd ik bij. Die kanalen zijn me gelukkig eigen. Allemaal uren die de week zo vullen. Ik publiceerde na lancering van de site welgeteld één nieuwe blog: Boekrecensie De Keuze – Edith Eva Eger.

Ik leef even zonder deadlines

Verder zit ik niet helemaal stil. Een nieuw interview over vrijheid is bijna publicabel. Gisteren schreef ik een nieuwe blog die toepasselijkerwijs gaat over ‘op je handen zitten’. Die blog mailde ik naar mijn eindredacteur met de tekst: ‘Ik leef momenteel even zonder deadlines dus kijk maar wanneer je tijd hebt!’ Ik verbaas mezelf erover. Nu ken ik mijn eindredacteur goed en weet ik dat dit geen weken gaat duren. Maar het feit dat ik een paar weken zonder keiharde deadlines leef? Het mag even. Tegen alle blogregels in.

Je komt hoger in Google als je vaker nieuwe content publiceert. Mijn publiek weet nu niet wat ze kan verwachten als ik zo onregelmatig publiceer. Voor nu zie ik dit als de opbouwfase. Ik omarm even deze deadlinevrijeperiode. Die is uniek en komt voor mij onverwachts voorbij.

Ik leef momenteel even zonder deadlines dus kijk maar wanneer je tijd hebt – vrijheidsvinder

Een leven met of zonder deadlines

In mijn werk in de communicatie zijn deadlines bijna elke dag aan de orde. Vandaar dat voor mij een periode zonder deadlines heel bijzonder voelt. Nu ben ik zeer benieuwd naar jouw ervaringen met deadlines. Hoe ga jij daarmee om? Ben je streng voor jezelf? Verplaats je deadlines makkelijk? Heb jij weleens zonder deadlines geleefd? Of denk je, deadlines, waar heb je het over? Vertel het me!